ÀËÒÀÐÜ
ÀËÒÀÐÜ
ì., ðóññê.-öñëàâ. àëúòàðü (Îñòðîì.) íàðÿäó ñ îëúòàðü. Î÷åâèäíî, èç ëàò. altare, åäâà ëè ÷åðåç ñð.-ãðå÷. (), âîïðåêè Ôàñìåðó, ÈÎÐßÑ 12, 2, 220; Ãð.-ñë. ýò. 29 è Ïðåâûé, ãîëîäíûé"; ñð. Òðàóòìàí, BSW 6 è ñë. [Ñð. åùå Õþòòëü-Âîðò 80. – Ò.] îáð. 1, ñòð. XXV. Ëàò. altare – îò altus "âûñîêèé", ò. å. âûøå äðóãèõ ÷àñòåé öåðêâè. Âåðîÿòíî, àëòàðü ïîëó÷åíî èç îëúòàðü ïóòåì àññèìèëÿöèè ãëàñíûõ (äèàë. ðóññê. îëòàðü, âîëòàðü).
|
